Pencerenin önünde bir tohumu daha gösterebilmek için bekleşiyorum. Göz ucuyla da ispinozları dikizliyorum. Yağmurla birlikte dağa çöken sis sayesinde topluluklar halinde görebiliyorum onları. Gelecek rüzgar ve soğuklardan habersiz günün tadını çıkarıyorlar.
Daha ilk yapraklarını bile göstermedi Gavur baklası. Ama bu çatlama onlar için çalan bir kalk borusu. Yaklaşık 1,5 ay gün sürdü uyanmaları. Üstünde kedilerin eşelenmesini, köpeklerin gezinmesini hiç tınmadılar. İşte dipdiri duruyorlar toprağın üzerinde. Tutunacak bir toprak uzatın yeter.
