Bahar gelince Nakıl türleri (Silene sp.) baş köşeye kuruluyor. İçlerinde körpe yaprakları yenilebilir türler var çünkü. Veya Şıvanan otu’nun tohumları olgunlaşmadan önce meyvesi yeniyor.
– Ballı süpürge (Silene longipetela)
– Gıvışgan (Silene behen)
– Eci bücü (Silene vulgaris)
– Şıvanan otu (Silene conoidea) bu çevredeki kim bölümleri yenilebilir Nakıl türleri.
Silene vulgaris (Ecibücü) 
Silene swertiifolia (Bozkır Nakılı) 
Silene subconica (Mahruti nakıl) 
Silene spergulifolia (Ana Nakıl) 
Silene italica (Yuğuş yüreği) 
Silene gigantea (Koca Nakıl) 
Silene fuscata (Narin nakıl) 
Silene dichotoma (Çatal nakıl) 
Silene conoidea (Şıvananotu ) 
Silene colorata (Kum nakılı) 
Silene behen (Gıvışgan) 
Silene aegyptiaca subsp. ruderalis (Kaba ballıca) 
Silene aegyptiaca (Ballıca)
Erhan Tuzlacı’nın verdiği bilgilere göre de Türkiye’nin farklı yerlerinde şu türleri de yenebiliyor;
– Silene alba subsp. divaricata
– Silene alba subsp. eriocalycina
– Silene compacta
Bence kaydedilmemiş, yenilebilir başka Nakıl türleri de vardır. Var mı hiç denk geldiğiniz?
Nakıl türlerini birbirinden ayırabilmek için çiçek durumu, yaprak yapısı ve özellikle kalksin (çanak yaprakların tümü) biçimi, boyu, dokusu, rengi, damarları önemli. Örneğin Gıvışgan’ın damarları sayılıdır. “Calyx glabrous, contracted at the apex, with 10 anastomosing nerves” denir tanıda. “Tüysüz kaliks tepeye doğru daralır, 10 birleşmiş/bağlantılı ? damarla birlikte.” Ne yalan söyleyeyim saymadım. Ama dalıp çıkamadım o damarlara. Bence 10’dan pek çoktu.
