sıcaktan erimiş yazın son pembesi elimdeki,
beni tutup yine katsın istiyorum dağa.
Susuzluktan, domuzlardan, çiyden uzak.
Kaldırımları sulanan bir şehirdeydim.
İnsandan başka hiçbir şeyi içine almayan kapalı bir kutuda.
Şehrin soylu bir semtinde covid şüphesi, aile dizimi ve şehre yeni gelen nem konuşuluyor.
Akşamları yenen dondurma iç yangınını söndürürken.
Kötülüğü uzak tutmak için gösterilen çabayla yeni dünyalar kurulurdu belki.
Ama kurulmuyor.
Pembenin tüm bunlara şahit olmaması ne büyük incelik.
