Ömür çiçeğinin göz kırpması kaçırılır mı? Kardeşleri dağlarda kaya oyuklarında salınırken bir alışveriş merkezinin çerçeveli bahçesine iliştirilmişti. Birkaç yavruyu cebime attım. Bu aşırma türünün ayrı bir adı olmalı, incelenmeli, üzerine makaleler yazılmalı bence. Aşırırken kameralara yakalananlara “çiçek hırsızı” denmiş medyada. Ama saksısıyla veya tümüyle bitkiyi çalanları haber yapmışlar. Oysa küçük bir sürgünü, bir dalı, yavruyu veya tohumu almaktan bahsediyorum. Buncasını paylaşmaktan kimse gocunmaz.
13 senedir birlikteyiz. Yavrularını bahçede oraya buraya ekiyorum. Soğuk, kar, iliklerini dondurmuyor. Diğer damkoruğugiller üyeleri gibi yapraklarında su biriktiriyor. Kuraklığa dayanıklı ve azıcık toprağa bile tutunabiliyor. Bu yüzden ailenin birçok üyesi yeşil dam örtüsü olarak kullanılıyor. Kimi besin bitkisi, kimi aynı zamanda tıbbi niteliklere sahip.
Hemen yanındaki Çanakkale’nin Akçeşme Köyü’nden buralara kadar gelen yıldız çiçeği soğukları pek sevmiyor. Belki bu defa ihtiyacı olan limanı bulmuştur. Sol köşedeki yalı koruğu ise yabanın emaneti. Tek bir dalını bahçeye taşıdığım yolcu artık bir hancı olmaya doğru gidiyor.
İlk çiçeğini 7-8 sene sonra göstermişti ömür çiçeği. Belki de ha bire taşındığımızdan her yerde sıfırdan başlamak zorunda kaldığı için erteledi çiçek açmayı. Artık kendinden emin, yerini biliyor, kimse duramaz çiçeğinin önünde.
