Ne bekleyebilirim? Bugün toprağa kurulan ibikli adaçayının tohumlarının filizlenmesini. Geceleri hâlâ hava soğuk olmasa başında bekleyecek kadar merakla, özlemle. Tepesinde açacağı son yaprakları mora nasıl boyadığını beklerim. Başına konacak kelebekleri beklerim. Tohumunu beklerim. Geçen bahar karşılaştığımızda git gel aldım azıcık tohumundan. Eğer bekleyeni görür de açarsa, bu sene azdan biraz daha çok olacak tohumları. Sonra git git artacak. İsteyen her bahçeye verilmek üzere.
İbikli adaçayı (Salvia viridis), Türkiye’de doğal yayılış gösteren adaçayı türleri arasında tek yıllık olan türümüz. Tepesinde açan renkli (mor, pembe, beyaz) yaprakçıkları için süs bitkisi olarak da yetiştiriliyor. Bu yaprakçıklar çiçeğin üst dudak rengine göre renk alıyor. Türkiye’de daha çok mor olanı yayılış gösteriyor. Çiçeğin üst dudağı mor olduğu için tepe yaprakları da mor olacaktı ama bir türlü görünmedi. Bu yüzden şuncacık tohumlarını bugün toprağa gömene kadar aklımda taşıdım morlarını.
*
Tohumlar arka arkaya patladı. Kimi de ertesi sene göründü. Kendilerini tohumlamaya başladılar bile. Çok küçük bir adaçayı türü olmasına rağmen erkenci olduğu için baharın gümrah otları arasında kendine yer açabiliyor. Henüz mor yaprakçıklarını gösteren olmadı. Yani varlar da çok küçük ve gösterişsizler. Belki de bu yaprakçıklar ancak kültüre alınan varyetelerinde kendilerini iştahla gösteriyordur.
Tepe yaprakların fotoğrafı şuradan; https://es.wikipedia.org/wiki/Salvia_viridis
