Sardunyanın terbiye edilmişi şehirde edilmemişi dağda yaşar. 1400-1500 rakımları arasında diyor Tubives. Ben 1200 rakımda gördüm. Özlemişim ilk karşılaşmaları. Hemen sardunya dedim. Kokusundan, yaprak biçiminden. Bir de tabii buralı olmayan ıtıra benzediği gözünüzden kaçmamıştır. Sardunya cinsine (Pelargonium) ait türlerin büyük bir çoğunluğu Afrika kıtasının güneybatı bölümünde yetişse de iki tür Anadolu’da da yaşıyor. Bunlardan biri solucan otu (Pelargonium endlicherianum). Akdeniz, İç Anadolu ve Doğu Anadolu’nun bazı bölümleri ve Doğu Karadeniz’de boyuyla posuyla görmeniz mümkün.
Ben de şehir terbiyesi almış biriyim sonuçta. Terbiye sonunda beni dağa gönderse, terbiyeden bir dağ aşkı çıksa da. Yollar boyunca bu aşkı layıkıyla taşımaya gayret ederek, yani mahcup bir edayla önüme bakarken, başımı bir kaldırıyorum, bu sıcakta bir deli pembe. Durgun suyu dalgalandırıyor. Kayanın oyuğunda mı bitmiş, kaya mı doğurmuş belli değil. Üstelik daha dağın eteğindeyim. Terbiyeli sardunyaları yoldan çıkaracak kadar içli bir kokuyla eve dönüyorum.
İşte bu yüzden kayalar gridir.
