Yağmur yağmadı, attım kendimi dağa.
Gönlün tutuşsun işte böyle. Bakarak boyacı sumağının körpe sürgünlerine. Yanıp kül ol, yeniden doğmayı ummadan. Küle dön ki daha da durabilesin karşısında. Işığın yaprağa her vuruşuna şaşır. Işık yapraktan çekilince de öyle.
Şimdi Akdeniz’de sonra yetiştiği her yerde böyle uyanacak boyacı sumağ. Dallarının ucunda alevlerle. Sevdiceğim budur dünya.
