Düğün çiçeği, şakayık lalesi adlarıyla bilinen Ranunculus asiaticus‘un veya genel olarak düğün çiçeklerinin bir adının da “Kebikeç” olduğu düşünülüyormuş. Henüz matbaanın olmadığı yıllarda yazılan kitapların ilk veya son sayfalarına “Ya Kebîkeç” ve benzeri ifadeler yazılır, bitkinin, kitapları böcekten koruyacağına inanılırmış. Bazen de yapraklar veya çiçekler sayfaların arasına konurmuş. Düğün çiçeklerinin antifungal ve/veya pestisit özellikleri üzerine çalışmalar yapılmış, yani kitap sayfaları arasına konmaları bir tesadüf değil. Zamanla somut bilgi unutulmuş ve Kebikeç kelimesi “kitapların koruyucusu bir çeşit cin” anlamına gelmeye başlamış.
Ranunculus asiaticus, ilk bakışta dağ lalelerine benziyor. Ancak çanak yapraklar bulundurmalarıyla onlardan ayrılıyor. Çok yıllık, beyaz, sarı, turuncu ve kırmızı çiçekleri olan bir bitki. Düğün çiçeklerinde bulunan “protoanemonin” maddesi tahriş edici bir madde, otlayan hayvanlarda zehirlenmelere yol açabiliyor. Bunu bildiklerinden pek yanına yaklaşmıyorlar, böylece tohumlarına ulaşmak mümkün oldu.
Yapraklarındaki parlaklık tozlaştırıcı böcekleri çekmek için edinilen bir özellik. Sadece böcek mi insan da çekiliyor. Kayaların arasında, çeşit çeşit Akdeniz çalısının, otun, ağacın içinde parlamasa yanına nasıl varacaktım.
Son fotoğraf tohumlarını ektiğim şakayık lalesinin ilk yaprakları. 850 rakıma kadar yetişiyor ama 900 rakımda korunaklı bir yere ektim. Bu ikinci denemem. Tohumlar çimleniyor ama bitki büyümüyordu. Bakalım bu defa nasıl olacak.
