Bu saatlerde kuşları dinliyorum. Gidip 10-15 yaşlarında bir kızılçamın tepesine konuyor biri. O kadar hafif ki dal bile eğilmiyor. Hava sıcak, hava durgun. Kim olduklarını anlayabilecek kadar yaklaşamıyorum onlara. Ama aklımda bazı kuş hikâyeleri vardı. Çünkü nisan, çünkü mayıs. Bir kere nisan sonu gibi sevgilinin çocukluğunun geçtiği Adalı köyünde aldık soluğu. İlk gün sabahın 4:30’unda kalktım, kalkmadım da yataktan zıpladım. Öyle bir kuş sesi yükseliyordu ki gök kubbeden, kuşları gördüm.* Doğu Toroslar’ın beslediği Ceyhan Nehri’nin denizle buluştuğu, kucaklaştığı, seviştiği yerde kurulmuş Adalı köyü. Az ilerisinde de güneye doğru Akyatan Milli Parkı var. İki kuş cenneti.
Kuşun cenneti burası, insanın cenneti neresi?
* Orhan Veli Kanık’ın “Macera” şiirine selamlar.
