işim gücüm

Mevsim döner dönmez karamuğun yaşadığı Top boğazı’na yolumu düşürüyorum. Boğazın bir yolla bölünmüş olması kenar etkisiyle bitki çeşitliliğini teşvik ederken, yolun iki tarafının da dik kayalarla sarılmış olması herhangi bir yerleşim ihtimalini engellemiş görünüyor. Aynı zamanda iklimsel açıdan da geçiş bölgesi. Yola devam ederseniz, dik yamaçlar biter bitmez, toprağın azalıp taşın hakimiyetini ilan ettiği ardıç ve gevenlerin coğrafyasına geçiyorsunuz. Elbette burada da birçok bitki yaşıyor, bunlar şıp diye görünenler. Tüm bu özellikler bir araya gelince ipini koparan soluğu burada almış. Endemikler, sürülen tarlalardan yaka silkip kaçanlar, kimsenin bahçesinde istemediği dikenli bitkiler, soğanlı, yumrulu olanlar.

Dağ yüz verse mitili atacağım ama yoldan bile şikayetçi gibi bakıyor. Bana niye el versin? Bilse şu yamaçtan akmaya razı olduğumu.

Çiçeklerini açmış karamuk, çiçeğe kesmiş demek gerek belki de. Karamuk mu sofra mı belli değil.

Top Boğazı/Silifke

Yukarıya kaydır