Saçtığım tohumlardan biri çiçeğe durmuş. Tomurcuklarını görünce kim olduğunu anlayabildim, Ondan öncesi sadece bir ümitti. Acaba ballığın mı bu yapraklar ümidi. Çünkü küçük mavi çiçekleri öyle bir mavi ki. Tam yeşil otlar sararıp solarken, o inceden sarıların arasında göz kırpan deli mavi, şarkılı demet, toprağın onuru. Bastıran bu sıcağa aldanıp erken açtı.
Hiç sulamadığım bazı bitkilere azar azar su vermek zorunda kalıyorum. Kaç bitki, kaç hayvan bu sıcaklara dayanabilir bilmiyorum. Aslında onlara da bana da ait olmayan, 40 kilometre uzakta bir dağın içinden borularla gelen suyu kaç gün taşıyabileceğim? Kendi başına ayakta duran ormanlar oluşturabilmek zaman istiyor. Birçok yerin böyle bir zamanı kalmadı. Bu düşünce tohum toplamayı, saçmayı, ekmeyi ve yapabildiğim kadar su taşımayı engellemeyecek elbette. Verebileceğim tek şey bu çaba. Mayalardan bir maya; orman mayası. Belki tutar. Ballık toprağı onurlandırmaya devam eder.
Anchusa türleri genel özellikleri yanında korolla, kaliks ölçüsü ve biçimi, tohum ve yaprakçık özelliklerine göre birbirinden ayrılabiliyor. Baştan sona tadıyla, kokusuyla, rengiyle çevrelendiğimiz dünyanın Türkiye adı verilen noktasında Kuzey, İç, Doğu ve Güney bölgelerinde doğal yayılışı bulunuyor.
