Ekmek istediğim 151 tohum olunca bahar hazırlığı daha delice bir telaşla sürüyor. Kimine geç kaldım bile. “Ekici ol, bilici olma” sözünü unutmadım ama. Kulağımda taşıdığım en güzel küpe.
Evin inşaatından kalan ne kadar artık ahşap varsa hepsi küçüklü büyüklü fidelik olmaya heves etti. Bugüne kadar bostan bitkileri menümüz zayıftı. Bayramiç Tohum Takas şenliği’nde verilenler, Meyvelitepe’den gelen beklenmedik güzellikte tohumlar, Havva teyzemin sarıp sarmalayıp yolladıkları, geçen yaz topladığım yabanın tohumları derken kalbim heyecandan fırlayıp koşmaya başlayacak. Her bahar milyonlarca bahçede süren bir telaşa Doğu Akdeniz’in bir bucağından katılıyorum ben de. Kendiliğinden yapılan bir buluşma bu; sözleşmesiz. Bahçıvanların buluşması.
Biraz ondan, biraz bundan, kapak da Kermes meşesi (Quercus coccifera) yapraklarından. Hem örtü, hem de kedilerin kazmaktan hoşlanmadığı bir yüzey oluşturmak için. Kermes meşesinin yaprak uçlarındaki dikensi çıkıntılardan hiç haz etmiyorlar. Aksi takdirde onlar için 151 tuvalet yapmış olurdum.