Doğu Akdeniz’de köylünün “karakılçık” diye ektiği bir atalık buğday tohumunu bir köylüden isteyip tohum topuyla ektik. Yetiştiğinde tohum almak üzere. Bu bölgede “karakılçık” ekilmesinin sebebi domuzun bu buğdayı sevmediğine inanmaları. İnce ayrıntıları göremiyoruz ama bize domuz için çok farkediyormuş gibi gelmiyor. Eğer dağdan tayınını çıkaramadıysa -mesela yağmur az yağmış, mantarlar olmamıştır- ilkbaharda giriyor her türlü buğdayın içine.
Tohum topunun toprak miktarı az gelmiş, bazı tohumlar biraz yüzeyde kalmıştı. Alabakların (Alakarga) gözünden kaçmadı tabii. İlk önce topları gagalarıyla kırıp tohumları ortaya çıkardılar sonra gün kararıncaya kadar yiyebileceklerini yediler. Oraya doğru yürüdüğümde 10-15 kuş birbirlerine haber ederek havalanıyor en yakın ve en yüksek kızılçama tüneyip tekrar buğdaylarına kavuşmayı bekliyorlardı.
Dün yağan yağmurun ardından bugün çimlenmeye başlamışlar. Bu defa 5 kuş havalandı.
