Maydanozgillerden bu dehşetli tohumu bilmeli insan; Dil kanatan’a ait (Orlaya daucoides). Sonbahar yürüyüşlerinde paçaya, çoraba yapışan bitki tohumlarından biri. Birden çok iğnesiyle bir batmaya görsün can hoplatıyor. Pek de güzeldir, dikenimsi yapılar önce sarımsı yeşile sonra mora döner, ama henüz yumuşaktır. Kurumaya yüz tuttu mu yapışmayı ve batmayı marifet bilir. Türkiye’de yetişen iki Orlaya türünden bir diğeri Orlaya grandiflora (Koca dilkanatan) ise daha büyük ve gösterişli çiçekleriyle sevilen bir süs bitkisidir. Ancak doğal yayılışı sınırlıdır.
Tohumlar tutunabilecekleri ilmeklere kanca atarak dünyanın başka bahçelerini ziyarete gidebilir. Hayvanlar kürklerini, insanlar kıyafetlerini temizlerken kendilerine yeni yerler bulmuş olurlar. Popüler biyomimikri örneklerinden biri, benzer tohumların tutunabilme kapasitelerinden ilham alarak üretilen cırt-cırt bantlardır. İsviçreli bir elektrik mühendisi olan George de Mestral bir orman gezisi sırasında kendisine ve köpek arkadaşına yapışan Arctium cinsi (Löşlek) bitki tohumlarını inceleyerek bir yüzü kancalı diğer yüzü ilmeklerden oluşan bu bantları tasarlar.
