Mara'dan Çömelek'e giden yol da Çömelek de ruhumun hiç ayrılmak istemediği yuvalar oldu. İlk kez bu yakınlarda Alanya'ya giderken görmüş, 'Dua' şiiriyle kutlamıştım bu tanışmayı. Tek satırlık bir şiirdi; 'Yeryüzü' diyordum. Bugün yine 'yeryüzü' dedim. Yazınca bir anlamı olmuyor ama coğrafyaya benzeyen bir vurguyla yineliyorum bu sözü. 'Yer' kaya gibi düşüyor dilimden, 'yüz' derken yuvarlana… Yazının devamı elim yalnız ekmeye gitmiyoru